8e dag

8e dag 
Opnieuw vroeg uit de veren, want vandaag moet ik Lacaune zien te bereiken, zodat ik maandag mijn einddoel Veliux in zicht krijg; opnieuw 100+ km. Het is vandaag zondag, dus het zal wel rustig zijn op de weg. Wat bleek: er is een autorally gaande rond Rodez en de scheurende & gillende, luid toeterende rallycars vliegen me om de oren! Niet fijn! Eindelijk, na een steile klim van 5 km bij Salmiech, was ik ze kwijt. Het daarop volgende traject via Villefranche de Panat richting het Tarndal, ging best vlot. Na de lange steile afdaling, met soms snelheden boven de 50km p/uur, kwam ik uit bij de oevers van de Tarn. Het was in het dal zeker 10 graden warmer &  toen ik dus een camping zag met een Magnum reclamebord, was de beslissing snel gemaakt. Toen ik de jongeman vroeg: "avez vous een Magnum Classic", was het antwoord "u kunt ook Nederlands praten hoor"! Er volgde een verhaal over het verliefd worden op een Frans meisje & het uiteindelijke besluit om te emigreren naar Zuid Frankrijk. Ze konden de camping overnemen, maar draaide nu een proefseizoen om te bekijken of e.e.a. financieel haalbaar was. Leuk persoon, leuk gesprek en, nadat hij gratis mijn bidons weer tot de rand aan toe had aangevuld (onderweg elk uurtje wat eten & drinken is een must!), vervolgde ik mijn weg: klimmen naar 523 mtr, weer afdalen naar 392 mtr en daarna weer omhoog eist zin tol. Ik kwam dan ook flink afgepeigerd aan in Belmont sur Rance, een bergdorpje van waaruit het nog 30 km was naar Lacaune. Het was al na vijven en op de weg naar Lacaune lagen nog 2 beklimmingen waarvan 1 naar 832 mtr. Dus besloot ik eerst aldaar goed te eten en ging uiteindelijk om 18.30  uur onderweg. De weg bleek een lange bochtige geleidelijke klim naar het hoogste punt, maar het voordeel was dat de zon aan de horizon stond & de temperatuur een stuk aangenamer was dan eerder op de middag. Toen ik uiteindelijk dodelijk vermoeid om half negen na een lange steile afdaling Lacaune binnenreed, vond ik in het centrum een 3-sterren hotel, wat er prachtig bijstond. Gelukkig kon ik ook, als ik me snel omkleedde ("vingt minutes maximale, monsieur") nog dineren. De "Chalerois" chateaubriand smaakte uitstekend en de Pinot Noir was van een bijzondere kwaliteit! Ook de kamer en het bed waren luxe & na die lange dag had ik natuurlijk geen probleem om de slaap te vatten.